Keuzes

Eerder schreef ik over de kennismaking met mijn UWV werkcoach. Tijdens dit gesprek vertelde ze dat zij me niet zelf gaat coachen, ze zal als een soort helikopter boven mijn traject hoveren en stelde 2 re-integratiebureaus voor. Geen gewone bureaus omdat ik deze ken als werknemer. De één is speciaal voor mensen met long covid, de ander voor mensen met gevoelige gevoelens. Ik noem het zo maar het wordt hoog sensitief genoemd. Ik hou niet van labels. Vind ze kriebelen in m’n kleding. En andere labels zijn er alleen zodat iemand een classificatie volgens het DSM handboek voor psychische stoornissen en daardoor de juiste zorg ontvangt.

Sommigen die met dit handboek werken vinden dat hoog sensitiviteit voortkomt uit onverwerkt (kind) trauma. Ik denk dat iedereen sensitief wordt geboren. Alleen wordt dat er bij de meesten door de maatschappij uitgeramd en iemand waarbij dit is mislukt ontvangt het label hoog sensitief. Niet eens gewoon sensitief. Je bent het niet of in extreme mate.

Terug naar m’n werkcoach

Diezelfde dag mailde zij de gegevens van de re-integratiebureaus en daarin zat een trigger zin: Ze zijn vandaag tot 17.00 uur telefonisch bereikbaar. Dit vind ik zó irritant. Heeft weinig te maken met dat ik geen druk aan kan wegens long covid. Vind iets al snel micromanagement. Wil me niet gemanaged voelen. Schoot hierbij al in de weerstand voordat ik ziek werd en het lijkt erop dat 2,5 jaar managerloos deze weerstand heeft vergroot. Ik voelde geen druk namelijk, alleen die van mezelf en dat ben ik aan het afleren. 

Het is niet dat ik helemaal niet met managers overweg kan. Met een goede leider kan ik als volger dansen. Als we elkaar begrijpen, waarom en waar we vandaan komen, weten wat onze intenties zijn, dingen doen die kansrijk zijn en vertrouwen dat wanneer ik freestyle danspasjes doe, het goedkomt. Nu ik dit zo opschrijf weet ik niet of ik dit allemaal nog wil.

Met uitstellen heb ik alleen mezelf. Het is niet dat de einddatum van dit traject naar achteren wordt geschoven omdat ik lekker zelf bepaal wanneer ik bel. 

Ik Googlde beide bureaus

Bij het bureau voor gevoelige gevoelens mensen zag ik een foto van een vrouw die me direct aansprak maar mijn werkcoach had een naam genoemd waarbij ik aan een man dacht. Ik scrolde iets verder en blijkt zij het te zijn! Toen we elkaar telefonisch spraken, sprak zij iets te zweverig naar mijn idee. Zweefteef erop los maar ik krijg kriebels van zijige stemklanken. Paar dagen later kwam ze bij me langs en ik vond haar direct leuk, haar stem gewoon zoals die van jou en mij en toen ik vroeg wat ze wilde drinken – ik dacht kruidenthee – zei ze koffie. Huh?! Zal ik ook de afzuigkap voor je aanzetten zodat je binnen kunt roken?

Ze legde uit hoe het traject verloopt

Noemde Re Attach breintraining, het lieve zusje van EMDR. Het lieve zusje? Daarmee wil ik wel kennismaken.

Had alleen nog een klikgesprek met het andere bureau. Zij vroegen me naar Den Bosch te komen. Vooruit. Omdat ik dan naar huis ga met Bossche bollen! 

Doet het universum dit

of is het een toevallige samenloop van omstandigheden? Op het station zag ik een trein en het bord ‘s-Hertogenbosch dus ging zitten zonder denken. Dit bleek in de stoptrein. Betekende dat ik te laat zou zijn. Ik mailde – had geen direct nummer – m’n afspraak met deze uitleg. Kom aan bij een groot pand met diverse kantoren. Wilde aanbellen maar het bureau had geen naambordje. Fuckerdefuck! En te laat én verkeerd?! Belde het bureau met de vraag waar aan te bellen. Zij antwoorde dat ze helemaal geen pand in Den Bosch hebben. Ik kreeg een complete wegtrekker. Mijn brein op hol gevolgd door een flatline. Uiteindelijk vroeg ze of ik bij Regus stond, want zij zitten in hetzelfde pand. Haar brein was wel geactiveerd.

Terwijl ik al 10 minuten te laat ben laat mijn afspraak me 10 minuten wachten. Ik heb laten weten hoe en waarom. Wat is zijn excuus?! Hij zei er niets over en dan vind ik eigenlijk al iets van je. Hij koos mijn zitplaats, de bank die lager zit dan zijn bureaustoel en ik dacht lachend terug aan een moment bij de haptonoom. Was rebels genoeg om ergens anders te zitten maar dacht ook: hé, als jij het nodig hebt hoger te zitten dan ik, doe je ding doe je dansje. 

Hij ging thee halen en ik bedacht ondertussen de energie in de kamer te veranderen. Ik was tenslotte en te laat en net een brein error, dus hoog in negatieve energie. Misschien helpt dit hem ook verzachten. 

Autoritaire militair

Daar deed hij me aan denken. Ik had voor ons de energie verandert en nóg werkte het niet. Met mijn uitgesproken mening moest ik goed nadenken over mijn gekozen woorden. We zaten op verschillende golflengten omdat ik iets vind van de verzuimwetgeving, het systeem en hij het opnam voor de mensen die ermee werken. Ik weet ook wel dat iemand dingen doet naar beste kunnen en weten. Ik ga namelijk uit van het goede in de mens. Dat ik iets vind van iemands functioneren zegt niets over wat ik vind van iemand persoonlijk. Hij vond in ieder geval iets van wat ik vond en ik vond daar weer iets van. Vooral zonde van m’n energie. 

Hij legde me uit dat zij zowel mensen met kanker als met long covid begeleiden vanwege de gelijkenissen in restklachten. En terwijl ik net zat te bedenken dat het ook vast uit commercieel oogpunt moet zijn met een, naar schatting, kleine 500.000 long covid mensen zou je re-integratie hiervan een gat in de markt kunnen noemen, verbaasde hij me door te zeggen dat mensen met long covid langer cognitieve klachten houden dan mensen met kanker. 

Hoezo duurt dit langer?! 

Vroeg dit later aan mijn buurman, hij is arts en wees me op een artikel. Daarin wordt vermeld dat op mensen die zijn overleden aan Covid onderzoek is verricht en te zien is dat het virus zich via de bloedbaan naar de hersenen heeft gewerkt en werd een vergelijking gemaakt met Alzheimer. Dit wil ik niet weten.

Zal in ieder geval nooit meer het grapje maken dat ik Alzheimer light heb. Was ik sowieso niet van plan want als ik geloof in goede dingen manifesteren dan werkt dat natuurlijk ook de andere kant op. En zijn Covid en long covid geen 2 verschillende ziektebeelden? Long covid werkt niet tegen je, het werkt voor je. Een soort leidraad hoe wij mensen het leven horen te leiden: heerlijk vertragend.  

Ben je ooit militair geweest?

Vroeg ik hem en dat was niet zo. Misschien is ie dan ook niet autoritair. Waarom dan een krachtmeting in wie de meeste en beste kennis over menselijk gedrag, ziektebeelden en gezondheid heeft? Waarom deze piemelwedstrijd terwijl ik niet eens een piemel heb?!

Ah, wacht, weet het weer dankzij human design. Kan er alleen niet de juiste woorden voor vinden. Iets in de trant van dat ik gewoon ik ben maar daardoor sommigen trigger in een soort bewijsdrang of overtreffende trap. Door mijn energie kan iemand onbewust haantjesgedrag vertonen, waardoor ik je juist stom ga vinden. Een cirkel waar we dus samen niet uitkomen. Tenminste, niet zo lang ik pas achteraf tot dit besef kom en tot nu toe wint irritatie van besef. Of tot de ander beseft dat ie haantjesgedrag vertoont en zich afvraagt waar dit gedrag vandaag komt omdat ie eigenlijk geen haantje is.

Interactie met de medemens is soms net hogere wiskunde.

Ik sloot ons gesprek af met dat m’n gevoel zegt voor het andere bureau te gaan maar m’n hoofd voor deze. Beiden bieden dingen die me verder helpen. Waarop hij antwoorde dat een gedachte uit het hoofd ook een gevoel kan worden. Ik antwoorde dat ik er een nachtje over zou slapen.

Op naar de Bossche bollen!

Een dag later vertelde ik hem voor m’n gevoel te hebben gekozen. Heb tenslotte weer leren voelen en zou mezelf tekort doen door dit te negeren. Hij: “ik zei toch dat je voor je gevoel moest kiezen”. 

Echt. Kerel. Krijg de rambam

Voordat je nu denkt dat er zonder wrijving geen glans is, heb ik ook bedacht. Maar je kunt wrijven met een microvezeldoek of schuurpapier. Schuurpapier vind ik niet fijn. Iets in mij zei ook nog dat zoveel irritatie misschien niet is wat ik wil maar wél wat ik nodig heb. Een eerdere versie van mezelf ging hier goed op. De versie met onverwerkt (kind) trauma. Nu heb ik zin in zachtheid en (zelf)liefde.

Tuurlijk kies ik voor het re-integratiebureau voor mensen met gevoelige gevoelens, met een leuke-koffiedrinkende-niet-binnen-rokende-waarschijnlijk-helemaal-niet-rokende vrouw.

Houdoe hè!