Zelfliefde, hoe dan? (3-3) - ViTamara coaching

Zelfliefde is geen egoïsme of narcisme. Ze zijn er wel, egoïsten en narcisten. Maar die lezen vast dit blog niet. Dus ik ga even uit van jou. Lief mens, lief voor een ander en iets te weinig voor jezelf.

Je wil graag meer zelfliefde. Dat is iets nieuws. Maar eigenlijk niet. Als 4-jarige stond je echt niet voor de spiegel te zeggen dat je dik en lelijk bent. Nu. Je gaat in het begin je best doen meer zelfliefde toe te passen. Je gaat dit af en toe vergeten. En dat is oké. Het duurt 66 dagen voordat iets nieuws eigen is.

En toch… daar hoor je iets minder over en sorry dat ik de party pooper ben, heb je te maken met iets wat in je brein is voorgeprogrammeerd. Zeg maar je harde schijf. Dat kun je nog zoveel updates geven, die harde schijf blijft. En dus kan het zijn dat, ook na 66 dagen, je brein zegt: fuck jou met je zelfliefde. Ik ga weer terug naar negatieve shit zeggen over mezelf.

Bij alles wat je leert; goed of slecht, maak je neuronen aan. Deze zorgen voor nieuwe patronen, nieuw ritme. Met in de basis die harde schijf. Harde schijf is ook een goed iets, hè. Anders bleef de oermens denken dat ie met die beer kon knuffelen. Ons brein is in de eerste plaats geprogrammeerd om gevaar te herkennen. Het brein wil jou veilig houden. Dat wat het kent is vertrouwd. En daarom vindt ie het niet altijd leuk om nieuwe dingen te leren. Zelfs als ze nog zo positief voor je zijn. Het moment dat je erachter komt dat je bent teruggevallen in oude patronen biedt gelijk de gelegenheid om jezelf te vragen of wat je deed nog bij je past. Wat wil je voelen? Hoe wil je je voelen?

Hoe kun je meer zelfliefde krijgen?

Zeg alleen positieve dingen over jezelf. Vind je dat lastig? Zeg dan niets. Slik de negatieve woorden in. Je brein hoort en gelooft alles wat je zegt.
En wanneer iets goed gaat; geef jezelf een schouderklopje. Zeg hardop dat je trots bent op jezelf, op wat je hebt gedaan of bereikt. Maar wordt niet zo’n LinkedIn type die iedere poep en scheet té trots deelt en dankbaar is dat ie iets heeft mógen doen (of ben ik de enige die hiervan een beetje jeuk krijgt?).
Zeg je ja terwijl je liever nee had willen zeggen? Een ja tegen een ander is een nee tegen jezelf. Bewaak je grenzen. Geldt andersom ook. Nee zeggen terwijl je ja voelt. Hoezo?!
Zelfliefde is luisteren naar jezelf, je innerlijk kind, dat zachte stemmetje, je intuïtie. Diep van binnen weet je wat je nodig hebt. Benieuwd naar de mening van een ander? Of deel je enthousiast je idee, plaatst iemand anders beren op jouw weg. Rot op met die beren! Tuurlijk kan een kritische blik of andere kijk op jouw idee helpen maar weet dat beren op de weg vaak die van een ander zijn. Er is niets mis met advies vragen maar blijf altijd trouw aan jouw intuïtie. Als ik nu advies of om een mening vraag zeg ik er van tevoren bij dat de kans groot is dat ik die in de wind sla. Dit is mijn tussenfase, er komt een tijd dat ik niets meer vraag, denk ik.
Hoe vaak ik hoor: maar Tamaar, daar heb ik toch geen tijd voor?! Druk met gezin. Werk. Kinderen. Blablabla. Hoe druk je leven ook is, ik kan me niet voorstellen dat je geen enkele ruimte hebt voor jezelf. Of zeg ik nu iets heel raars?! Maak tijd voor jezelf. Hallo zelfliefde!
Schrijf jezelf een compassievolle brief over een issue en schrijf naar jezelf zoals je een vriend(in) advies zou geven. Dus aardig, eerlijk en liefdevol. Tenminste, daar ga ik vanuit. Verstuur deze brief naar jezelf. Ja, compleet met postzegel enzo. En daarna lees je ‘m.
We hebben allemaal emoties. Kei belangrijk en toch negeren we de “vervelende” liever. Dit gaat problemen geven en zelfs lichamelijke klachten. Weet je, emoties zijn maar tijdelijk; 90 seconden. Ze komen, doen een dansje en gaan weer weg. Net als de golven van de zee. Zodra je je realiseert dat dit pijnlijke gevoel niet eeuwig blijft wordt het makkelijker er aandacht aan te geven. Behandel je emoties met compassie. Je mag ze allemaal voelen. Ik vind dit een passende quote hierbij: pijn is onvermijdelijk, leiden is optioneel.
Maak van je hart geen moordkuil. Opkroppen zorgt voor gedoe in je lijf. Zeg wat je denkt, vindt, voelt. Zeg wel sorry wanneer je dit als een eikel hebt gedaan.
Kijk iedere ochtend in de spiegel en zeg iets liefs tegen jezelf. Bijvoorbeeld: Goedemorgen, ik vind me lief. Ik hou van mij. Wat heb ik mooie ogen. Ik accepteer mezelf zoals ik ben. En kijk in die spiegel, zie jezelf, écht.
Hou een dagboek bij waarin je opschrijft waar je die dag dankbaar voor bent, trots op bent (en dan niet op de schoolprestaties van je kind, nee, trots op wat jij hebt gedaan). Je hoeft geen leven te hebben gered, denk kleiner. Maar Tamaar, alsof dan iedere dag rozengeur en maneschijn is?! Nee. Maar focussen op negativiteit brengt je sowieso geen positiviteit.
Schrijven is goed voor je. Zelfs als je niks weet op te schrijven; schrijf dat dan. Er komt vanzelf iets anders om te schrijven. Echt waar.
Lóreal heeft een mooie slogan: omdat je het waard bent. Ze hebben gelijk. Niet om hun chemische troep te kopen. Maar jij bent het waard. Om goed voor jezelf te zorgen. Jezelf te trakteren. Ook op die witte Tony Chocolonely. Neem jezelf mee op date. Ga alleen naar de film. Ga alleen op vakantie. Behalve dat dit écht leuk is, leef je zó in het moment. Het mooie is, als je alleen bent sta je open voor nieuwe ontmoetingen, een praatje met een vreemde. En nog mooier: heb op vakantie geen planning. Google van tevoren niet alles kapot. Laat je verrassen!
Daarover gesproken: leef met meer aandacht. Ook wel mindful genoemd. En hou ruimte over in je agenda voor verrassingen.
Rust. Het allerbelangrijkste en we nemen het te weinig. Net als alleentijd. Is alleen op vakantie niet haalbaar of misschien te groot voor je? Maak het kleiner. Hoe zou jij rust en alleentijd, kunnen inplannen? Waar een wil is, is een weg.
Fouten maken we allemaal. Hard dat we dan voor onszelf zijn! Dat mag zachter. Zeg voortaan iets in de trant van: kak, niet handig van me. Balen doe je ervan. Dat mag, maar blijf er niet te lang in hangen. Een collega zei ooit: Tamaar, het wordt vanzelf weer kerst.
Zorg voor routine, ritme. Vinden je brein en lijf fijn! Draagt niet alleen bij aan zelfliefde, ook aan je algehele welzijn. Sta eerder op om te luisteren naar een meditatie. Maak een ochtendwandeling en zie de zon opkomen. Het rode ochtend- en avondlicht zorgen weer voor goede stofjes en processen in je lijf.
Avondroutine is net zo fijn. Ga een uur eerder naar boven. Smeer je gezicht in met een nul troep olie en geef jezelf een gezichtsmassage. Daarna een voetmassage en neem je handen en vingers ook mee. Schrijf in je dagboek. Lees een leuk boek. Lig op een Pranamat en val in slaap met Yoga Nidra. En als je bij dit alles denkt: pfff, zo geen zin in. Ook goed. Je hoeft geen lid te worden van de 5AM-club omdat “iedereen” dit doet. Doe iets wat bij jou past.
Dance like nobody’s watching. Nog zo’n fijne. Geef nul fucks. En niet alleen tijdens dansen.
Lach vaker. Zelfs als je niet zoveel te lachen hebt. Je brein weet het verschil niet goed tussen echt of nep. Als je lacht maak je gelukshormonen aan én verlaagt je bloeddruk. Je gaat je er dus beter door voelen.
Heb gesprekken met jezelf. Hardop. Bijvoorbeeld in de auto. Je bent niet de enige die dit doet. Nee, echt niet. Sinds ik vertel waarom ik een auto mis krijg ik vaak terug van anderen dat zij ook kletsen met zichzelf in de auto. En trouwens, al zou niemand het doen, als jij die behoefte hebt; nul fucks.
We nemen onszelf en het leven te serieus. Ben een clown. Je innerlijk kind wordt er blij van.
Als reminder aan je innerlijk kind: plaats een foto van jezelf als kind in het zicht. Bijvoorbeeld als screensaver op je telefoon, of hang een foto aan de muur.
Zorg voor verankeringen die je eraan helpen herinneren dat je meer zelfliefde toepast. Verankeringen zijn dingen, items waar je een boodschap aan geeft. Deze verankeringen zorgen ervoor dat neuronen sneller verbinding maken met wat je nieuw toepast: zelfliefde.

Je hoeft dit niet allemaal te doen, het hoeft ook zeker niet tegelijk en misschien vind je het himmel niks. Ik moedig je alleen aan om te gaan ontdekken wat bij jou past.

Ik vind de allerbelangrijkste tip

Dat wat je jezelf in de ochtend vertelt bepaalt hoe de rest van je dag verloopt. Stop je brein dus vol met leuke en positieve woorden. Er worden én nieuwe verbindingen (neuronen) én gelukshormonen aangemaakt.

Sta jij op met: Ugh, ik moet weer naar m’n werk. Wordt je werk er leuker van? Nee! En helpt het niet om er wél een positieve draai aan te geven; zoek alsjeblieft ander werk.

Wat je erin stopt, komt er ook weer uit. Kies voor positiviteit. Je lijf, je brein, je zenuwstelsel, je allerkleinste cel worden hiervan gelukkig.

En nog iets

Je kunt nog zo gezond eten, bewegen, ijsbaden, retreats, meditaties, cacao ceremonies, whatever; als je poep denkt en praat (over jezelf) zul je je nóg poep voelen. Leven is nou eenmaal een holistisch gegeven, ook al vind ik dit een jeuk woord. Integraal betekent hetzelfde, één geheel ook.

Wat brengt al die zelfliefde?

Jezelf op één zetten is niet egoïstisch. Sterker nog; meer zelfliefde zorgt ervoor dat je meer liefde hebt voor een ander
Je bewaakt je grenzen. Iets wat behalve een trots gevoel, ook energie geeft
Het wordt rustiger in je hoofd, lijf, zenuwstelsel, zelfs in die allerkleinste cel, het boost je immuunsysteem en draagt daarmee bij aan je algehele welzijn

Zelfliefde is kei gezond.

Houdoe hè