Wat is TMS? (3-4)

Ik zat dichtbij het vuur. Toch had ik er nooit van gehoord. Alsof het bedoeld is voor select gezelschap. Een club alleen toegankelijk voor zij die durven erkennen dat ze TMS hebben. Terwijl, terugkijkend naar mijn kandidaten, denk ik dat ruim 80% baadt zou hebben bij de TMS visie van Dr. Sarno. Je moet nogal ballen hebben om tot de conclusie te komen dat je eigenlijk niet kapot bent. We willen liever iets fysiologisch mankeren, langdurig ziek zijn, ons leven lang medicijnen slikken, dan toegeven aan het psychologische. Het brein, die het zat is dat jij je emoties onderdrukt, dat het je lijf laat schreeuwen. Dat is TMS.

Zou het helpen als men hieraan ingewikkelde woorden hangt? Het emotionele systeem wordt ook wel limbisch systeem of limbisch brein genoemd. Mijn limbisch systeem is overbelast. Dat klinkt toch net zo heftig als fibromyalgie, reuma of long covid?

Ik neem je mee het technische gedeelte in

Je limbisch systeem is verantwoordelijk voor emoties. In dit systeem werken verschillende delen van het brein samen (onder andere de amygdala, de hippocampus en de hypothalamus, maar vergeet dit voor nu) om emoties te veroorzaken. Als alles lekker verloopt gaan emoties naar je prefrontale cortex. Prefrontale cortex heeft als functie rust brengen in je limbisch systeem. De verbinding tussen het limbisch systeem en prefrontale cortex heeft als functie emoties te koppelen aan gebeurtenissen voor je 7^e levensjaar. Het autobiografisch geheugen genoemd. De gebeurtenissen hoeven geen trauma te zijn. Momenten die je in het heden ervaart worden gekoppeld aan jouw vroegere ervaringen, dat wat je toen gevaarlijk vond. De verbinding tussen prefrontale cortex en limbisch systeem zorgt dan voor verstoringen. Dat leidt tot disfunctioneren. Oftewel, klachten in je lijf en/of gedrag. Emoties zijn chemische stofjes in het brein. Leuk om te weten, toch? Nog een leuk feitje: emotion betekent energy in motion. Energie hoort in beweging te zijn, te stromen. 

Is de behandeling net zo ingewikkeld?

Haha, nee. Ik lach je niet uit. Ik lach om mezelf. Ik ervaar nu zelf hoe met slechts enkele oefeningen langdurende klachten verholpen worden. Dat je hier zelfs geen coach of therapeut bij nodig hebt. Het mag wel. Je hoeft het niet alleen te doen. De ander kijkt anders naar jou, ziet jouw blinde vlek. Overigens wil ik verduidelijken dat de oefeningen simpel zijn maar de uitvoering en uitkomst ervan pittig kunnen zijn. 

Hoezo weet mijn huisarts dit niet?!

Neem het je huisarts niet kwalijk. Hij is medisch opgeleid vanuit een farmaceutische kijk. Ik vind er wel iets van dat de farmaceutische industrie zo rijk wordt van ons ziek zijn. Stel je voor dat we veel van onze klachten zelf kunnen oplossen? Ja, we hebben deze industrie ook nodig. Dankzij hen leven we langer, zelfs in een tijd dat je aan alle kanten wordt vergiftigd. Dus nee, opdoeken moeten we zeker niet doen. Maar meer aandacht voor hoe lichaam en geest één zijn en een groot zelfherstellend vermogen bezitten, dat mag van ieder dak worden geschreeuwd. Je zou je huisarts wel kunnen vragen of de klachten die je hebt SOLK zijn (Somatische Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten). Als het goed is kent ie dit wel. 

Ik krijg regelmatig de vraag van iemand die iemand kent met long covid wat ik doe. Uit enthousiasme ratel ik over de TMS visie. Omdat ik zó geloof hierin. De heilige graal voor zoveel ziektebeelden. En dat zeg ik terwijl ik nog niet genezen ben. Bewust dat het een dunne lijn is tussen enthousiasme en iets door iemands strot duwen. Wetend dat dit niet werkt. Als je het eenmaal ziet kun je het niet niet meer zien. En ik zie het bij zoveel mensen.

Ik geloof in goede voeding, beweging, slaap, ademhaling, zon, zelfliefde, ik en de ander, zingeving. Ik geloof dat je, op een voor jouw passende manier, met deze thema’s gezond ouder wordt en een (nog) leuker leven hebt. Maar als je dit als lapmiddelen gaat inzetten, als pleisters, dan nee. Dan heeft het maar even zin. 

Er is maar één ding wat een mens echt wil; erbij horen. Er is maar één angst die een mens echt heeft; afwijzing.

Wat bedoel ik met afwijzing?

Daarvoor gaan we terug naar je kindtijd. Afwijzing zit ‘m in niet gekozen worden met gym. Niet voor een kinderfeestje uitgenodigd. Je eerste liefdesverdriet. Je vroeg je vriendje of vriendinnetje te spelen maar kreeg een nee. Misschien niet eens persoonlijk. Misschien moest ze gewoon naar zwemles (over trauma gesproken). Maar de teleurstelling was groot. Dus werd je verdrietig. Daar schaamde je voor. Misschien omdat je ouders al eens hebben verteld dat je je niet moest aanstellen. Opkroppen van emoties in 3 2 1. Flink zijn omdat je de oudste bent. Zij die jonger zijn mogen zich emotioneel uiten. Jij niet! Hoe vaak heb je als kind gehoord dat het niet nodig is om te huilen? Terwijl wetenschappelijk onderzoek stress heeft gemeten in de traan van een kind. Een kind ventileert stress door te huilen. Kan daarom snel schakelen, stress eruit en lachen. Wat zeggen ouders? Aansteller, zie je dat er niks was. Je leest geen grote trauma’s. Het is iedereen overkomen. Hiermee is jouw autobiografisch geheugen vastgesteld. Afwijzing zit ‘m in liefde en veiligheid die je van je ouders hoort te krijgen maar niet kreeg. Pestgedrag van een ander, maar zelf iemand pesten is ook een teken aan de wand. Ouders die scheiden. Verhuizen. Verlies door overlijden. Dat zijn grote trauma’s. Enkelen hebben nóg groter trauma. Zo groot dat je brein deze in een doosje heeft gestopt, op slot gedraaid en de sleutel weggegooid. Omdat deze gebeurtenis pijnlijker is dan je aankunt. Ik denk dat je je brein daarvoor dankbaar mag zijn. Ik denk dat je sommige dingen niet moet willen weten, willen oplossen.

Gebeurtenissen in het nu worden gekoppeld aan dat autobiografisch geheugen.

Letterlijk afgewezen worden voor een baan. Maar het is niet persoonlijk, hoor. Terwijl het wel zo voelt. Misschien ben je zelf gaan scheiden. Liefdesverdriet. Verbroken vriendschap. Een opmerking van iemand of zelfs een blik van een onbekende, misschien niet eens kwetsend maar toch, hoi autobiografisch geheugen.

Hoeveel mensen slepen zichzelf naar hun werk? Hoe vaak geef jij in een vergadering aan het niet eens te zijn? Hoe vaak geef je je mening? Dat je andere taken wilt oppakken? Deel je je dromen? Wie je bent? Wat je wilt?

Vind je het jezelf waard om gehoord te worden?

Kun je op je werk zijn wie je echt bent? Kun je in je relatie zijn wie je echt bent? Kun je bij familie zijn wie je echt bent? Kun je bij vrienden zijn wie je echt bent? Mag je van jezelf zijn wie je echt bent?

Aanpassen. Concessies doen. Gewenst gedrag vertonen. Het hoort bij het leven. Tot hoever ga je? Gaat het ten koste van jezelf? Van wie je in essentie bent?

Ondertussen een limbisch systeem dat steeds meer ontregelt. En een brein dat maar één ding graag doet; jou veilig houden. 

Ik denk dat iedereen zichzelf zo af en toe mag afvragen of je nog doet waar je blij van wordt. Leuk vindt. Niet alleen in grote levensvragen. Voel je weleens dat je voeten weg willen? Volg je dan je voeten? 

Wat is TMS?

TMS is de afkorting van Tension Myositis Syndrome, ontwikkelt door Dr. Sarno. Iemand heeft echte klachten. Echte pijn. Fysiek is er iets aan de hand. Het is geen aanstelleritis. Je bent écht ziek. Deze klachten komen vanuit een overbelast zenuwstelsel. Wat weer voortkomt uit onbewust onderdrukte emoties. 

Bij wie TMS?

Eerlijk? Ik denk bij veel meer mensen dan je nu denkt. Laat ik de term TMS vervangen voor het opkroppen van emoties. Wie doet dit niet? Waarschijnlijk de assertieve mens. Zij die van hun hart geen moordkuil maken. Geen blad voor de mond hebben. Die. Anderen doen dit, wellicht teveel. Wie laat er weleens z’n emmer overlopen? Plakt er een metaforische pleister op en gaat weer door. Vervolgens loopt de emmer weer over. Weer een pleister en door. Dit opkroppen van emoties, onbewust, je hebt het niet door, uit zich uiteindelijk in diverse ziektebeelden. Die je dan ook weer met een metaforische pleister gaat beplakken. Een circle of life waarvan ik niet denk dat Elton John dit bedoelde. 

Bij welke klachten TMS?

Fysieke klachten:

• fysieke pijn door spierspanning
• hartkloppingen
• hyperventilatie
• darmproblemen
• allergieën
• intoleranties
• rugklachten zoals hernia
• hoofdpijn, migraine, hersenschudding die langer dan 3-6 maanden aanhoudt
• nek- en/of schouderpijn, whiplash
• tennisarm
• knieklachten
• handklachten zoals carpaal tunnel syndroom, RSI
• fybromyalgie
• reuma
• artrose
• overgangsklachten
• oorsuizen/tinnitus (indien geen gehoorschade is ontdekt)
• hooikoorts
• huidklachten, zoals eczeem
• long covid 

Ga je weleens naar de fysio of laat je je kraken? Wat je daarmee doet is symptoombestrijding, je pakt niet de oorzaak aan. Die zit namelijk in het emotionele gedeelte van je brein. 

Persoonskenmerken:

• concentratieproblemen
• piekeren
• angsten, zoals faalangst of voor de toekomst
• depressie
• teveel je best doen
• teveel moeite doen
• people pleasen
• druk doen/zijn
• lat te hoog leggen
• perfectionisme 

Perfectionistisch zijn een heleboel mensen. Angst voor het maken van fouten. Een fout maken wordt namelijk gezien als afwijzing. Dat doet pijn. Net de emotie die je niet wilt voelen dus krop je het op. Dus zorg je dat je de volgende keer geen fouten maakt. Waar ligt die lat inmiddels?

Je leest een heleboel ziektebeelden en persoonskenmerken die jou afleiden van de échte pijn. Afleidingsmechanismen om je te beschermen. Het brein creëert afleidingsmanoeuvres in de vorm van bovenstaande klachten zodat jij je emoties niet hoeft te voelen. Lief bedoeld, maar is dus niet altijd waarheid.

Ik ga weer schaatsen op dun ijs. Hiermee zitten veel ziektebeelden dus wél tussen de oren. In je brein. In je limbisch systeem. Je mag hier iets van vinden. Je mag hier alles van vinden. Prima. 

Maar even…

Hoe ging het met je voordat je ziek werd?

Hoe was je eraan toe? Wat deed je? Hoe in ritme was je? Hoe gelukkig was je? Hoe ontspannen? Hoeveel hart had je op de tong? Hoe leuk was je baan? Hoe leuk was je relatie? Hoe leuk was je zelf?

Nu je ziek bent, hoe verlopen je klachten? Ben je iedere dag even ziek, heb je iedere dag evenveel pijn? Of, als je er nog ’s goed naar kijkt, zijn de klachten ook weleens minder of zelfs helemaal weg? Om dit inzichtelijk te maken kun je een dagboekje bijhouden gedurende de dag. Ik weet dat dit kei spannend is. Maar je bent niet alleen. Echt niet. 

Maar als ik ieder kwartaal naar de fysio of de kraker ga heb ik geen last.
Maar als ik een handbrace draag heb ik geen pijn.
Maar als ik deze crème smeer heb ik geen eczeem.
Maar als ik geen gluten eet, of geen lactose, heb ik geen darmklachten.

Hoe lang wil je nog lapmiddelen gebruiken, pleisters plakken?

Maar Tamaar, alsof het bij jou allemaal zo goed gaat?! Nee, ik heb sinds die kut covid – buiten de bekende klachten om – spetterpoep, tinnitus en eczeem. Nooit gehad. Ik plak pleisters in de vorm van zonnebank omdat ik merk dan geen eczeem te hebben. Mezelf orthomoleculair geanalyseerd en op diverse voedingspatronen gezet, steeds weer verder gefinetuned. Nog steeds spetterpoep. Slikte 15 supplementen die wellicht konden helpen tegen long covid. Ik heb m’n baarmoederwand laten dichtbranden, hallo!! Ik ging minder de deur uit vanwege overprikkeling. Ik ging naar de fysio, ergo, acupuncturist en nog meer. Ik ben een work in progress. Net als jij. En het is toch fantastisch dat we ons leven lang mogen leren? 

Wanneer beginnen met TMS?

Neem je klachten ten eerste serieus. Ga naar de huisarts. Laat je doorverwijzen als je dat nodig vindt. Laat je onderzoeken. Als er niets echt stuk is, dan kun je aan de slag met TMS. Eerlijk? Eigenlijk heb je altijd iets te onderzoeken met een “TMS-bril” op. 

Het is een proces van de mens zelf. Je kunt iemand wijzen op de TMS visie, maar iemand moet er toch zelf klaar voor zijn. Je moet namelijk best flink zijn om toe te geven dat je klachten er niet zijn. Je emoties willen voelen. Naar de bron van die pijn willen gaan. Ook nog de patronen doorbreken. En je gedrag veranderen. Poeh. Ik snap dat mensen liever levenslang medicijnen slikken.

Ga je beginnen met TMS dan zou het zelfs kunnen dat klachten verergeren. Dit is juíst de bevestiging dat je op de goede weg bent. Weerstand vanuit het brein. Angst – is een emotie – en pijn worden in hetzelfde gedeelte verwerkt, het limbisch systeem. Bijvoorbeeld: bang om niet te herstellen van long covid = het verergeren van de klachten.

Heb vertrouwen in je lijf. Dat weet het altijd en liegt niet. Heb vertrouwen in het proces. Ook al zorgt je brein voor afleiding. Een passende quote:

Trust the body, teach the brain

Als iets 1 keer gebeurt is het een incident. Een 2^e keer is toeval. Bij 3 keer is sprake van een patroon. Precies dit geldt voor je brein. Je brein wil eerst patronen zien voordat het zich aanpast. Zich veilig voelt. En dat doe je stap voor stap. Neem kleinere stapjes dan je nu voor ogen hebt. Men kijkt vaak naar het doel maar het gaat om die ieniemienie stapjes ernaar toe. Ben kei lief voor jezelf. Zorg voor jezelf. Heb geduld. Je hoeft geen wedstrijd te winnen.

Mocht je twijfelen of dit bij je past, probeer het. Je kunt altijd weer terug naar je klacht.

We gebruiken te lang, te veel, te vaak ons lichaam als opslagplaats voor emoties terwijl dit juist hoort te stromen
Dat is leven

Houdoe hè!